geestig.
en licht verontrustend.
ik heb een onbenullig tekstprogramma op mijn computer dat mijn mailtjes scant op typefouten. laten we het programma voor nu maar even Sqrib® noemen, dan doe ik hier niet aan shaming of sluikreclame. ik ben er voorzichtig tevreden mee, want het heeft mij al vaak geholpen bij de keuze of ik een pannenkoek of liever een pannekoek ging eten, en ook heeft het de kwestie tezamen versus tesamen voor mij opgelost. dat Sqrib® dergelijke momenten van existentiële twijfel wegneemt, is natuurlijk heuglijk.
(of heugelijk? Sqrib® keurt dit allebei goed.)
en als ik weer eens iets heb geüpdatet in mijn to-do lijst, ben ik opgelucht dat het woord er correct staat, al kan ik een spierspasme van pijn bij het aanzien van die lelijke spelling niet onderdrukken. maar ja: wijze mannen en vrouwen hebben zich gedurende verhitte debatten jarenlang gebogen over een acceptabel midden tussen Nederlandse en Engelse spellingregels, zoals geüpdatet. geen geringe prestatie, want het Engels ként niet eens spellingsregels: alleen een woordenschat van pakweg 615.000 woorden met 600.000 spellingsuitzonderingen – dus wie ben ik om hier opnieuw aan te gaan sjorren? kortom: ook hier bewijst Sqrib®Autocorrect mij weer een waardevolle dienst.
vervelend is echter dat het programma mijn spelling ook ongevraagd verandert, een functie die ik tot mijn frustratie niet uit kan zetten. ik zeg bewust níét dat het mijn spelling verbetert, want er gebeuren soms merkwaardige dingen.
ik ben bijvoorbeeld nogal hopeloos verslingerd aan ouderwetsigheden, en dus schreef ik laatst: “of u nu tarwe eet danwel spelt”… wat niet juist is, het moet dan wel zijn, zo leert ons het Genootschap Onze Taal. wat zou het fijn zijn als Sqrib® die spelfout tot twee woordjes uiteen had getrokken. maar nee. het programma maakte er dansel van, een woord dat ik nog niet terug heb kunnen vinden in de gecombineerde kennis van de dikke Van Dale, Duden, de Larousse of enig Oxford-woordenboek, en dat vind ik lichtelijk verontrustend. verder verandert het programma de term mailaanbieders, hoewel dat toch een mooi Nederlands woord is voor providers, consequent in mailaanbidders.
ik ken die mailaanbidders niet, maar misschien is dit een geheim genootschap dat in de krochten van het dark web samenkomt?
ergerlijker is dat ik onmogelijk rechtstreeks naar het bedrijf wetransfer kan verwijzen omdat Sqrib® altijd denkt dat ik een wed-transfer wil afsluiten – wat dat ook moge zijn (het woord ruikt naar paardenraces en match fixing).
en laatst moest ik zelfs verduren dat mijn nieuwe snowboots zogenaamd ‘verbeterd’ werden in snotboots – wat ik overigens een heel geestig, beeldend woord vind: als moeder van een meisje van 8 schieten er meteen beelden door mijn hoofd van hoe ik mij, gelaarsd en wel, een moeizame weg ploeg tegen de trage stroom in van een onderaardse plakrivier van magnetisch glow-in-the-dark slijm. voor dit soort moederschap heb je wel boots nodig zeg, dus bij deze zeg ik toch maar: dank autocorrect! ook heb ik laatst dankbaar gelachen toen Sqrib® mij omdoopte tot ‘zangeres en jodiumkunstenares’ .
wat er ook door mijn hoofd schiet bij zo’n auto-(in)correctie, is dit: dat er bij Microsoft, Apple, Google, of een andere Big Tech-mastodont een jongeman met meer kennis en minder sociale vaardigheden dan zijn meerderen slinks is weggepromoveerd naar de functie van Head of Sqrib®Autocorrect Department. sinds zijn benoeming woont deze jongeman achter zijn toetsenbord in een onvindbaar kamertje en neemt daar stilletjes wraak op zijn hogergeplaatste collega’s en op iedere toevallige taalfreak die zijn programma gebruikt.
ik zie voor me hoe hij erop los programmeert en hoe hij al giechelend elk negentienhonderdennegenennegende woord van zijn lijst voorziet van een bewust fout geprogrammeerde alternatieve spelling. dat getal is trouwens verre van willekeurig gekozen: 1999 is zijn geboortejaar. we mogen dus concluderen dat hij een verfijnd gevoel voor humor heeft, dat helaas niet besteed is aan de grote massa. ik stel me voor hoe hij zich daar zit te verkneukelen van de voorpret, en hoe er sinds de release van het programma meermaals per dag een belletje afgaat op zijn desktop, telkens wanneer ik (of een andere verbeten woordverbeteraar) op mijn computer één van ZIJN woorden intik, en vervolgens tot vijf keer toe probeer zadencracker te maken van wat het programma geduldig verbetert naar zedencracker.
ziet u die cracker trouwens al voor zich? een zeer lustopwekkend hartig koekje misschien?
ik hoop maar dat Mr. Sqrib® Autocorrect ervan geniet; ik gun iedereen zijn lolletje. ondanks de frustratie heeft het fenomeen ook al menig glimlach op mijn gezicht getoverd.
verhip, misschien lijk ik op hem.
heeft u enig idee welke werkelijkheid er écht achter dit vreemde fenomeen schuilgaat? laat het me weten – truth is stranger than fiction, en ik ben dol op taalverhalen die het daglicht niet weten te bereiken.